W sytuacji, gdy stroną zobowiązaną do wykonania zobowiązania jest osoba fizyczna w każdym czasie istnieje zagrożenie, iż dłużnik utraci zdolność sądową. Utratę zdolności sądowej osoby fizycznej powoduje jej śmierć. Nie oznacza to jednak, iż w takiej sytuacji wierzyciel traci możliwość zaspokojenia swojej wierzytelności. Prawo spadkowe nie przewiduje bowiem sytuacji, gdy spadek nie przypadnie żadnemu podmiotowi. Ostatnim spadkobiercą ustawowym jest gmina ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy – nie może ona zatem odrzucić spadku, który jej przypada z mocy ustawy, zaś spadek uważa się za przyjęty z dobrodziejstwem inwentarza.
Sporządzenie przez komornika spisu inwentarza potwierdzającego brak majątku zmarłego dłużnika wyczerpuje możliwość dalszego dochodzenia należności przez bank.
1. Zainicjowanie postępowania spadkowego
Wierzyciel w wielu przypadkach nie będzie musiał inicjować ani postępowania spadkowego ani postępowania o sporządzenie spisu inwentarza spadkowego. Wynika to przede wszystkim z faktu, iż wierzyciel nie jest jedynym podmiotem mającym interes prawny i faktyczny w przeprowadzeniu postępowania spadkowego – będą to w szczególności także spadkobiercy oraz osoby uprawnione do zachowku. Jednak, w pewnych sytuacjach przeprowadzenie postępowania spadkowego czy postępowania o sporządzenie spisu inwentarza nie będzie leżało w interesie innych podmiotów poza wierzycielem. Sytuacja taka będzie miała miejsce, gdy spadkobiercy będą próbowali uniknąć odpowiedzialności za długi spadkowe. Wówczas to na wierzycielu – chcącym skutecznie dochodzić przysługującej mu wierzytelności – będzie spoczywał cały ciężar zarówno zainicjowania postępowania spadkowego jak i postępowania o spis inwentarza spadkowego.
WAŻNE!
Jeśli spadkobierca odrzucił spadek z pokrzywdzeniem wierzycieli, każdy z wierzycieli, którego wierzytelność istniała w chwili odrzucenia spadku, może żądać, by odrzucenie spadku zostało uznane za bezskuteczne w stosunku do niego według przepisów o ochronie wierzycieli w razie niewypłacalności dłużnika. Jest to szczególny rodzaj skargi pauliańskiej określonej w art. 527-534 Kodeksu cywilnego (dalej k.c.). Uznania odrzucenia spadku za bezskuteczne można żądać w ciągu sześciu miesięcy od chwili powzięcia wiadomości o odrzuceniu spadku, lecz nie później niż przed upływem trzech lat od odrzucenia spadku.